Ποτέ δε φανταζόμουν ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα έπρεπε να γράψω ένα τέτοιο κείμενο... Κι όμως όσο κι αν με το πρώτο άκουσμα μοιάζει απίστευτο, ο εν ενεργεία ποδοσφαιριστής της ομάδας μας, Γιώργος Μανώλης, δε βρίσκεται πια ανάμεσα μας.
Ο Γιώργος ήταν αστυνομικός. Την Δευτέρα το πρωί δέχτηκα τηλεφώνημα από την υπηρεσία του, που με ενημέρωναν ότι δεν είχε πάει στην δουλειά του και αν ήξερα κάτι. Τότε ξεκίνησε η ανησυχία, ενώ στην πορεία μάθαμε ότι ήταν αγνοούμενος από την Κυριακή το μεσημέρι, όταν είπε στους δικούς του ότι πάει για μπάνιο. Τελικά, βρέθηκε χθες το βράδυ κοντά στο τελεφερίκ της Πάρνηθας, με μια σφαίρα από το υπηρεσιακό του όπλο στον κρόταφο...
Οι πρώτες ενδείξεις κάνουν λόγο για αυτοκτονία, αν και θα πρέπει να περιμένουμε την ιατροδικαστική εξέταση. Όλα αυτά βέβαια μικρή σημασία έχουν, μπροστά στο γεγονός ότι χάθηκε ένα παλικάρι 33 χρονών...
Τέτοιες στιγμές ότι και να γράψει κανείς είναι λίγο... Το περιστατικό έχει βυθίσει στη θλίψη και έχει συγκλονίσει ολόκληρη την ομάδα μας... Ο Γιώργος ήταν πάντα χαμογελαστός, σπάνια έχανε προπόνηση, δεν δημιούργησε ποτέ το παραμικρό πρόβλημα... Ήρθε στην ομάδα μας πέρσι από την Ένωση Ρέντη, κάλυπτε τη θέση του αριστερού μπακ, και έκανε μια γεμάτη χρονιά με 20 συμμετοχές και ένα γκολ (στο κύπελλο). Όπως μας έλεγε του άρεσε στην ομάδα, και θα συνέχιζε και του χρόνου...
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει... Καλό κουράγιο στους δικούς του...
Γιώργο, θα σε θυμόμαστε πάντα...
