Σαββατοκύριακο γεμάτο αγώνες για τα μικρά τμήματα του μπάσκετ και ώρα για τη δική σας ενημέρωση!
Ξεκινάμε από το τμήμα 99-00, που κανονικά είχε αγώνα για το τουρνουά του Παγκρατίου. Φευ όμως, αφού στο τουρνουά αυτό συμβαίνει η παγκόσμια πρωτοτυπία οι ομάδες που δήλωσαν συμμετοχή να μη θέλουν να παίζουν αγώνες! Βάσει προγράμματος ήταν να αναμετρηθούμε με τις Σχολές Μωραΐτη. Ο προπονητής τους όμως μας είπε πως θα βρισκόταν στη Γαλλία. Βέβαια ο... Ντακουρί μάλλον ξεχάστηκε, ή έχει έλλειψη φαντασίας, αφού και στον πρώτο γύρο μας είχε πει την ίδια δικαιολογία. Για να διευρύνει λοιπόν τους ορίζοντές του, ας ρωτήσει τους ανθρώπους από τις Κουκουβάουνες, που κάθε φορά μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Την πρώτη φορά δεν είχαν γήπεδο για προπόνηση, τη δεύτερη έλειπαν πολλά παιδιά και τώρα είχαν σχολικό πρωτάθλημα. Η αλήθεια όμως πρέπει να βρίσκεται κάπου στην Εθνική Οδό, αφού ο Πειραιάς πέφτει κομματάκι μακριά, ενώ κατά σατανική σύμπτωση, στο αντίστοιχο ματς στη Μεταμόρφωση όλα έγιναν κανονικά και ήταν άπαντες παρόντες. Στο Αιγάλεω πάλι, τα προβλήματα είναι περισσότερο οργανωτικά, αφού η προπονήτρια, όταν δεν δουλεύει, αδυνατεί να μαζέψει τους... γονείς! Θυμίζουμε ότι το ματς στο Αιγάλεω είχε γίνει κι αυτό κανονικά, και μάλιστα είχαμε πάει εκεί από τα χαράματα. Αφού λοιπόν προκοπή δεν είδαμε, και για να μην μείνουμε για άλλη μια βδομάδα χωρίς αγώνα, πήγαμε για φιλικό στον Πορφύρα, που οι άνθρωποι του είναι σώφρονες και χαίρονται τα πιτσιρίκια τους να δίνουν αγώνες. Το παιχνίδι ήταν πολύ όμορφο, σε άριστο κλίμα και ο κόουτς Σταύρος μοίρασε το χρόνο συμμετοχής και έμεινε ικανοποιημένος από την εικόνα που έδειξαν οι μικροί. Είχαμε παράλληλα την ευκαιρία να δούμε καλούς φίλους, όπως τον άοκνο Πρόεδρο κ. Τσιριγωτάκη και τους συνεργάτες του. Με την ευκαιρία θέλουμε να συγχαρούμε το φίλο σωματείο για το νταμπλ και την άνοδο της ανδρικής ομάδας στη Γ’ Εθνική, και να ευχήθουμε ανάλογη συνέχεια στα γυναικεία του τμήματα, μπάσκετ και βόλλευ, που επίσης πρωταγωνιστούν στις κατηγορίες που μετέχουν.
Την Κυριακή τη σκυτάλη πήραν τα “μωρά”, που υποδέχτηκαν τον Φοίνικα στην “Arena”. Το παιχνίδι προσέφερε χαρά στους μικρούς, αλλά και πολλά χαμόγελα στους μεγάλους. Όσοι κρατούσαν σκορ είπαν πως ο Φοίνικας κέρδισε και πήρε ρεβάνς, αν και οι περισσότεροι χρέωσαν την ήττα στην ατυχία! Αστειευόμαστε βέβαια, αφού σε τέτοια παιχνίδια η χαρά της συμμετοχής επισκιάζει όλα τα υπόλοιπα. Υπάρχει εξ’ άλλου τίποτα πιο όμορφο από το να βλέπεις παιδιά 7-8 χρονών να τρέχουν πίσω από μια μπάλα;
Και κλείνουμε με τα κορίτσια μας, που αντιμετώπισαν επίσης τον Φοίνικα στο λόφο. Ήταν ο δεύτερος αγώνας για το νεοσύστατο τμήμα, και έχουμε την εντύπωση πως το επίπεδο της ομάδας όλο και βελτιώνεται, αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς. Όπως και νά ‘χει, ήταν ένας ακόμα ωραίος αγώνας για τα κορίτσια, και για μας το καλύτερο αγχολυτικό πριν από το κρίσιμο ματς του ποδοσφαίρου μας!
Να είναι καλά τα παιδιά μας, αλλά και τα παιδια των άλλων ομάδων, να έχουν υγεία και σίγουρα έχουμε πολλούς ακόμα αγώνες να δώσουμε στο μέλλον!
